Gedijkt in een vallei aan de Aulne, zou het klooster van Landévennec in de late 5e eeuw zijn opgericht door Sint Guénolé en elf van Zijn discipelen, volgens traditionele verhalen. Archaeologische graven hebben de resten van een oude oratorium met een begraafplaats aan het licht gebracht.
In de loop der eeuwen groeide het klooster uit tot in de 9e eeuw een vitale centrum voor Bretagneanse cultuur. De monniken volgden dan de regel van Sint Benedictus, kopiëerden vele handschriften en beheerden een groot domein. Toch verraadde de vestigingen niet dat het klooster in 913 tijdens een vikingstocht werd verwoest, zorgvuldig afsluitend dit periode van welvaart.
Na decennia van uitvlucht keerde het klooster terug en reconstrueerde het gebied. De eeuwen die volgden werden getuige van verschillende reconstructies, elk met hun sporen ontdekt door de archeologen.
De gemeenschap verspreidde zich tijdens de Franse Revolutie, waarna de abdij als nationaal eigendom werd verkocht en omzette in een steenbruiersbedrijf aan het begin van de 19e eeuw. In de jaren 1950 vestigden de monniken uit Kerbénéat zich nabij het historische gebied.
De archeologische graven, die werden gestart in 1978 en afgesloten in 2002, vormen een bijzondere periode voor middeleeuwse bouwwerken in Frankrijk. Het archeologisch site is nu openbaar toegankelijk en onthult de redenen van het wetenschappelijke belang van dit plekje.
De fundamenten van het 9e eeuwse klooster zijn nog steeds zichtbaar, met de grondslagen van de kerk, het graf van Sint Guénolé, de monnikshuisen en de pilaren van de bedekte galerij die omringt de binnenhof. Deze resten zijn uniek in Europa voor een klooster uit deze tijd.
De over elkaar heenliggende fundamenten van verschillende eeuwen tonen aan hoe het monnikenleven zich ontwikkelde over de eeuwen.
Vous avez visité cette activité ? Partagez votre expérience !
edit Soyez le premier à déposer un avis